ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2021-2022

Τα παραμύθια του κλότσου και του μπάτσου: Μια ληστεία, δυο σκυλιά, ένας γιος με μια γιαγιά, ένα παντρολόγημα, ένας σατανικός πλασιέ, λόγια άλλα αντ’ άλλων και πολλαπλά όνειρα πρωταγωνιστούν σε μια πλούσια, σύγχρονη και σούπερ χιουμοριστική ανθολογία για να γελάσουν τα παιδιά δυνατά και με την καρδιά τους. Οι εφτά ιστορίες από αγαπημένους συγγραφείς και ταλαντούχους εικονογράφους έχουν μέσα τους ανατροπή, αποσταθεροποίηση και απροσδόκητες καταστάσεις, όπως είναι ο εγκλεισμός που μπήκε στη ζωή μας ξαφνικά.

Το αγόρι στο θεωρείο της Αγγελικής Δαρλάση ήταν το δεύτερο βιβλίο που επιλέχτηκε από τα μέλη της Λέσχης μας για ανάγνωση. Η επικαιρότητα με τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και οι πάντα ζωντανές μνήμες από τον ξεριζωμό των Ελλήνων κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή μας οδήγησαν στη συγκεκριμένη επιλογή.

«Θα μας οδηγήσει πίσω το άρωμα από τις τριανταφυλλιές μας. Δε θα χαθούμε» είπε ο Δρόσος στην Αρετή, παρόλο που ήξερε πως ήταν ψέμα: οι τριανταφυλλιές τους είχαν καεί μαζί με την πρώτη τους ζωή. Στη νέα τους ζωή μένουν σ’ ένα θεωρείο θεάτρου, με μια άγνωστή τους γυναίκα που λέει πως είναι παιδιά της. Τα όνειρα κι οι εφιάλτες τους μπερδεύονται με των υπόλοιπων ενοίκων και με άγνωστες σκιές. Ίσως γι’ αυτό η Αρετή αποφασίζει να ζει κρυμμένη μέσα σ’ ένα μπαούλο μέχρι που κάποια στιγμή εξαφανίζεται μυστηριωδώς.
Ένα αγόρι που βιοπορίζεται ως τσιράκι στην αγορά, μια κοπέλα που καθημερινά ράβει και ξηλώνει το πέπλο του νυφικού της μέσα σ’ ένα διάφανο δάσος από ανθισμένες κερασιές, ένας ηλικιωμένος με το κανονάκι του, ένα βουβό κορίτσι που όμως τραγουδάει θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν τον Δρόσο στην ανεύρεση της αδερφής του και της αλήθειας.
Και ίσως περισσότερο απ’ όλους θα βοηθήσει ο Άριελ, το αιθέριο πνεύμα από την “Τρικυμία”, του Σαίξπηρ· αφού όταν ζεις σ’ ένα θέατρο, η ζωή, τελικά, μπορεί να παίρνει πολλά και διαφορετικά πρόσωπα.
Μια ιστορία για την απώλεια, τον πόνο, την προσφυγιά, αλλά και για την παρηγορητική δύναμη της φαντασίας, της συμπόνιας και της ανθρωπιάς, εμπνευσμένη από το πραγματικό συμβάν της εγκατάστασης Μικρασιατών προσφύγων στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών, το 1922. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΦΗΒΙΚΟΥ ΝΕΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 2018 ΚΥΚΛΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

«Δεν γράφει η Αγγελική Δαρλάση, κεντάει βελονιά βελονιά». (Άλκη Ζέη)
«Λυρισμός και νεύρο: έτσι θα απέδιδε κανείς συνοπτικά το ιδιοσυγκρασιακό στίγμα της Δαρλάση, η οποία εισφέρει στη λογοτεχνία για παιδιά και εφήβους βιβλία ατόφιας συγκίνησης και ανεπτυγμένης τεχνικής». (Μαρία Τοπάλη, Καθημερινή)
«Η ποιότητα της γραφής της δικαιώνει και τον ενήλικα αναγνώστη». (Τασούλα Τσιλιμένη, Κείμενα)
«Η Α. Δαρλαση τραβά τις δύσκολες εικόνες, τα θέματα που καίνε πάνω από τη φωτιά, τα βγάζει από το κλειδωμένο μπαούλο και τα φέρνει στο προσκήνιο των νέων αναγνωστών». (Απόστολος Πάππος, Elniplex)

Πηγή: https://www.politeianet.gr/books/9786180312430-darlasi-aggeliki-metaichmio-to-agori-sto-theoreio-276729

Το πρώτο βιβλίο με το οποίο θα ξεκινήσουμε τις αναγνώσεις μας θα είναι  το  παρακάτω:

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Μάρτιος 1821. Ο δωδεκάχρονος Αναστάσης, που κατοικεί στην τουρκοκρατούμενη Αθήνα, συναντάει τον φίλο του Βασίλη για νυχτερινό ψάρεμα σ’ ένα ποτάμι έξω από την πόλη. Κάποια στιγμή ακούνε πυροβολισμούς. Τρομοκρατημένοι, τρέχουν να κρυφτούν πάνω σε ένα δέντρο. Τότε ανακαλύπτουν έναν πληγωμένο Έλληνα που τον κυνηγούν Τούρκοι. Ο άντρας τούς δίνει ένα δυσνόητο μήνυμα και έπειτα λιποθυμάει. Τα δυο παιδιά αποφασίζουν να τον βοηθήσουν και τον κρύβουν σε μια σπηλιά για να περάσει τη νύχτα. Την επομένη μέρα επιστρέφουν, αλλά ο τραυματίας έχει μυστηριωδώς εξαφανιστεί.

Οι δυο φίλοι αρχίζουν τις έρευνες, προσπαθώντας να ανακαλύψουν τι έχει συμβεί. Δεν ξέρουν όμως ότι έχουν μπλέξει σε μια επικίνδυνη περιπέτεια. Αυτό θα το καταλάβουν λίγες μέρες μετά, όταν αποκρυπτογραφήσουν το μήνυμα που τους έδωσε ο παράξενος άντρας. Ακριβώς τότε θα αντιληφθούν ότι όλη η τουρκική αστυνομία τούς κυνηγάει. Άραγε οι δυο φίλοι θα καταφέρουν να ξεφύγουν και να διαφυλάξουν το μεγάλο μυστικό που κατέχουν για την Ελλάδα, η οποία είναι έτοιμη να ξεσηκωθεί ενάντια στους Τούρκους;

Μια εκπληκτική περιπέτεια μυστηρίου και δράσης, με φόντο την ένδοξη Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα: Ο ΘΑΝΟΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 2006, ύστερα από πολυετείς σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αναγορεύτηκε διδάκτωρ Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά. Το 1996 και το 2002 τιμήθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων για το συγγραφικό του έργο, ενώ το 2015 βραβεύτηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών η διδακτορική διατριβή του σχετικά με το μεσαιωνικό Ναύπλιο. Διακρίνεται για την αγάπη που έχει για το βιβλίο και ασχολείται αποκλειστικά με τη δημιουργική γραφή. Έχει συγγράψει με επιτυχία περισσότερα από σαράντα βιβλία (μυθιστορήματα, βιβλία για παιδιά και εφήβους, διηγήματα, ιστορικά έργα και δοκίμια), μερικά εκ των οποίων έχουν ήδη μεταφραστεί στο εξωτερικό.

Διαβάστε ένα απόσπασμα του βιβλίου: https://apps.psichogios.gr/pdf/preview/el/25395

Εργασίες που έκαναν κάποια από τα μέλη μας με αφορμή την ανάγνωση του βιβλίου:

Ο συντονιστής της λέσχης ανάγνωσης

Ευάγγελος Μαντζανίδης

Παρά τις αντίξοες συνθήκες, η λέσχη ανάγνωσης των σχολείων μας για ακόμα μια χρονιά λειτουργεί. Ηλεκτρονικά όπως και πέρυσι, καθώς η υγειονομική κατάσταση δεν μας επιτρέπει να συναντηθούμε δια ζώσης. Καλούμε όσους/όσες επιθυμούν να πάρουν μέρος (εκπαιδευτικοί, μαθητές, γιατί όχι και γονείς) να δηλώσουν τη συμμετοχή τους στην κ. Ματζερίδου Μελανία. Οι συναντήσεις μας θα γίνονται ηλεκτρονικά στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://minedu-primary2.webex.com/meet/mantzanidi

ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2020-2021

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 11^ου & 21^ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Η λέσχη ανάγνωσης των σχολείων μας μεταφέρει τη λειτουργία της στο διαδίκτυο, μέσω του παρακάτω συνδέσμου

: https://minedu-primary2.webex.com/meet/mantzanidi

Πρώτη συνάντηση των μελών μας την Παρασκευή 29-01-2021, στις 17:00.

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ & ΟΛΕΣ !

Οι υπεύθυνοι της Λέσχης

ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2019-2020

Τρίτη συνεχόμενη χρονιά για τη Λέσχη μας. Με νέα μέλη και διάθεση για ανάγνωση, για συζήτηση, για ανταλλαγή απόψεων, εντυπώσεων, συναισθημάτων και εμπειριών.

Ξεκινήσαμε, έπειτα από ένα παιχνίδι γνωριμίας, με το βιβλίο:

Το βιβλίο άρεσε στα μέλη μας και η κουβέντα μας περιστράφηκε γύρω από την αναζήτηση του κάθε ανθρώπου στη ζωή. Πώς επιλέγουμε αυτούς/ες που θα πορευτούμε στη ζωή, με ποια κριτήρια, μέσα από ποια διαδικασία, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να βρούμε αυτό που τελικά ψάχνουμε για να νιώσουμε πλήρεις και συναισθηματικά-ψυχικά ολοκληρωμένες προσωπικότητες είναι μερικά ερωτήματα που μας προκάλεσε η ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου.

“Το κομμάτι που λείπει συναντά το Μεγάλο Ο”, Shel Silverstein (Δωρικός)

Η Ζωρζ Σαρή είναι μια από τις πρωτοπόρες συγγραφείς παιδικών και νεανικών βιβλίων και το έργο της αποτελεί σταθμό στον χώρο της λογοτεχνίας για παιδιά και για νέους. Έχει αναθρέψει πνευματικά πολλές γενιές παιδιών από τη δεκαετία του 1970 μέχρι σήμερα και θα εξακολουθεί να συμβάλλει στην ολόπλευρη καλλιέργειά τους για πολλά ακόμη χρόνια.

Μαζί με την Άλκη Ζέη καθιέρωσε ένα νέο στυλ στο νεανικό μυθιστόρημα, τόσο από την άποψη του ζωντανού, αυτοβιογραφικού ύφους, όσο και της εισαγωγής του πολιτικού, κοινωνικού και ιστορικού στοιχείου στο είδος, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα η πολιτική σκέψη να μην αποτελεί πια προνόμιο μόνο των ενηλίκων. Με τα βιβλία της οδήγησε στην απομάκρυνση της ελληνικής παιδικής λογοτεχνίας από τα πρότυπα του 19ου αιώνα, στα οποία κυριαρχούσε το προστατευτικό ύφος, ο ηθικοπλαστικός διδακτισμός και η προβολή ενός ιδεατού κόσμου.

Η Ζωρζ Σαρή αντιμετώπισε το παιδί ως αυτόνομο άτομο με δική του προσωπικότητα και προέβαλε ήρωες ρεαλιστικούς.

Με αφορμή το “Κόκκινη κλωστή δεμένη” συζητήσαμε στη Λέσχη μας για τα χρόνια της Κατοχής στην Ελλάδα, για τις χαρές και λύπες που μας αφηγείται η ηρωίδα του έργου (Ζωή), για την αντίσταση του λαού στον κατακτητή, τις συμφορές του πολέμου και τον αγώνα για την ελευθερία. Τα παιδιά εστίασαν σε διάφορα σημεία του βιβλίου με ιδιαίτερη αναφορά στον Αθηνόδωρο (χελώνα), στη συμμετοχή της Ζωής στη δραματική σχολή, τη στάση του πατέρα, στη μάχη που έδινε με τον Καραγκιόζη (άλλος εαυτός), στην αγωνία που είχαν τα παιδιά όταν έγραφαν συνθήματα στους τοίχους.

Κρυµµένο µέσα στα βουνά της Κίνας βρίσκεται ένα εργοστάσιο. Ένα εργοστάσιο παιχνιδιών στο οποίο εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες παιδιά. Τα πενήντα παιδιά του αρχιεργάτη Κι-Μπουν. Ανάµεσα σε αυτά και ο Χουάνγκ-Σιάο, ο οποίος ανακαλύπτει πως τα παιχνίδια που κατασκευάζουν προορίζονται για τα παιδιά της Δύσης.

Σε ένα χωριό κάπου εκεί κοντά, ο δάσκαλος Μι-Γουάνγκ προσπαθεί µε πολύ κόπο καθηµερινά να πείσει τους µαθητές του να έρχονται στο σχολείο µετά τις δουλειές τους στα χωράφια.
Για να τους δελεάσει, αποφασίζει να κατασκευάσει µόνος του τα δώρα τους για τις γιορτές και να τους τα µοιράσει.

Μια µέρα που πυκνό χιόνι είχε καλύψει τα βουνά κι ο άνεµος φυσούσε παγωµένος, τα πενήντα παιδιά του αρχιεργάτη Κι-Μπουν αποφάσισαν να το σκάσουν από το εργοστάσιο παιχνιδιών µε προορισµό τη Δύση. Μαντέψτε, όµως, ποιον συνάντησαν σε ένα µικρό χωριό πίσω από το βουνό…
Μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία, γραµµένη για να καταγγείλει την παιδική εργασία.

Το βιβλίο βραβεύτηκε από το Πετρίδειο Ίδρυμα και το Διαδικτυακό Περιοδικό “Ζωή και Τέχνη” στο πλαίσιο του 2ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Λογοτεχνικών Βραβείων στην μνήμη των μ.Χριστόδουλου και Μαρίας Πετρίδη,

Στη Λέσχη μας το βιβλίο έγινε αφορμή για να συζητήσουμε τις προσωπικές αντιλήψεις των παιδιών για τον Αϊ-Βασίλη, το πνεύμα των Χριστουγέννων, τις προσδοκίες από την έλευση του καλοσυνάτου γέροντα και της παρέας των ξωτικών. Σημεία στο βιβλίο που γελάσαμε, σημεία που συγκινηθήκαμε, σημεία που στενοχωρηθήκαμε, σημεία που είχαμε αγωνία αναφέρθηκαν από τα παιδιά που εκφράστηκαν θετικά για το συγκεκριμένο βιβλίο.

To τελευταίο βιβλίο της ΑΛΚΗ ΖΕΗ “Ένα παιδί από το πουθενά” αποτέλεσε το κέντρο και η αφορμή για συζήτηση στη Λέσχη μας. Πολλά τα θέματα που παρουσιάζονται μέσα από τις σελίδες του: σχολικός εκφοβισμός, η ανάγκη του παιδιού να ανήκει κάπου, το θέμα των αστέγων, η προσφυγιά, η αγάπη προς τα ζώα, η συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού, η οικονομική κρίση, η κρίση στην ελληνική οικογένεια, κ.ά.

Το συγκεκριμένο βιβλίο ενθουσίασε τα παιδιά της Λέσχης μας, καθώς πρόκειται για μια καταιγιστική περιπέτεια που κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο και ζωντανό. Δήλωσαν πως έχει ωραίο τέλος, κάποιες στιγμές δράσης διαβάζονται απνευστί, οι ήρωες του είναι έξυπνα παιδιά που δε διστάζουν να τα βάλουν με ένα ολόκληρο κρατικό σύστημα και η ιδέα που γύρω της περιστρέφεται η πλοκή είναι πολύ ενδιαφέρουσα. “Ακόμα και να δείξεις σε κάποιον την αγάπη σου, χρειάζονται λεφτά!” σχολίασε μια μαθήτρια. “Καλά, μικρά παιδιά και κάπνιζαν;” η απορία ενός άλλου μαθητή. Χωρίς να πηγαίνουν σχολείο, επιβιώνουν κάτω από άσχημες συνθήκες, αλλά παρόλα αυτά δε χάνουν το κουράγιο, τη μαχητικότητα και την ανθρωπιά τους.

ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2018-2019

Ξεκινήσαμε τη φετινή χρονιά στη Λέσχη μας με το βιβλίο: “ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ”, του θεατρικού συγγραφέα Μάικ Κένι σε διασκευή της Ξένιας Καλογεροπούλου και εικονογράφηση του Βασίλη Σελιμά.

Το βιβλίο έγινε αφορμή για συζήτηση με τα παιδιά για το προσφυγικό ζήτημα, τα δεινά του πολέμου και την αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Το κείμενο της Μαρίζας Ντεκάστρο διαφωτίζει τη σχετική ανάγνωση

http://www.oanagnostis.gr/%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9-%CF%84/

Βρισκόμαστε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μια χώρα που καταλαμβάνεται από τους Ναζί, δίχως να κατονομάζεται. Εκεί ζει ο Μόλσα, ο οποίος είναι σκύλος. Ζει με την οικογένειά του, αγαπάει τα δυο παιδιά της, αλλά βλέπει από τη μια στιγμή στην άλλη τα πάντα να συντρίβονται. Το σπίτι βομβαρδίζεται, η οικογένεια εξαφανίζεται και τα ερείπια δεν του φανερώνουν τίποτα.

Ο Μόλσα αρχίζει να τους αναζητά. Κάποτε του άρεσε να κυκλοφορεί στο καλάθι του ποδηλάτου, να κυνηγάει το νερό από το λάστιχο και να περνάει κάτω από τις αγελάδες στα λιβάδια. Τώρα στα ρουθούνια του έχει μόνο τη μυρωδιά του Μίρεκ και της Γιανίνκα, των δυο παιδιών της οικογένειας. Όλη του η ύπαρξη καθορίζεται από αυτή τη μυρωδιά. Προσπαθεί να επιβιώσει, να ακολουθήσει το ένστικτό του, να υπάρξει με άλλους σκύλους σε δύσκολες συνθήκες και να ξαναβρεί τα παιδιά και την οικογένειά του.

“Πριν πέσει η βόμβα, εγώ ήμουν σκύλος του σπιτιού. Ήμουν συνηθισμένος να μη βρέχομαι όταν έβρεχε και να μην κρυώνω όταν έκανε κρύο. Έβρισκα το πιάτο μου γεμάτο φαγητό, δυο φορές την ημέρα. Ήμουν καθαρός, δεν είχα ψύλλους και πατούσα πάνω σε ξύλινα πατώματα και μαλακά χαλιά…”

Καλά καταλάβατε. Ο Μόλσα είναι ο αφηγητής της ιστορίας. Ο συγγραφέας Νταβίντ Σιρίζι δημιουργεί έναν ήρωα που ζει ως σκύλος και μόνον ως τέτοιος τις αγωνίες, τους φόβους, τις αναμνήσεις, τις ματαιώσεις του. Δεν καταλαβαίνει γιατί γίνονται πόλεμοι, δεν μπορεί να εξηγήσει την απληστία, τις βόμβες, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την μοναξιά, την εγκατάλειψη. Η όσφρησή του τον οδηγεί, οι μυρωδιές τον καθορίζουν, η μνήμη του τον κινητοποιεί να αναζητά. Η σκέψη του είναι η αντάμωσή του με τα δυο παιδιά.

Το συγκλονιστικό στον Μόλσα είναι ακριβώς αυτό. Τη φρίκη του πολέμου την είδαμε πολλές φορές μέσα από το βλέμμα των ανθρώπων. Την είδαμε αρκετές φορές στη λογοτεχνία μέσα από τη ματιά ζώων που εξανθρωπίστηκαν μέσα από την πένα των συγγραφέων του. Τη συγκλονιστική απλότητα ενός ζώου που είδε την σκληρότητα του ανθρώπινου κόσμου ως τέτοιο, σπάνια την ανταμώσαμε. Και όταν είναι καλογραμμένο και στιβαρό, γεμάτο τρυφερότητα και αλήθεια, όπως ο Μόλσα του Νταβίντ Σιρίζι, τότε η γνήσια συγκίνηση που νιώθεις σταδιακά κλιμακούμενη διόλου απρόσμενη είναι.

Κατά βάση ο Μόλσα είναι μια γκραν αντιπολεμική ιστορία. Νομίζω όμως πως ταυτόχρονα είναι και ένα άτυπο δοκίμιο στη φύση και τη διαφορετικότητα των ζώων, στην ευγένεια της δικής τους ψυχής, στον τρόπο που αντιλαμβάνονται και δρουν εν αντιθέσει με τους ανθρώπους και τελικά στα υλικά που τα εξουσιάζουν και τα κινητοποιούν. Ο Μόλσα είναι ένας σκύλος. Και θα γεμίσει με αισιοδοξία τα δικά σας δομικά υλικά.

Το βιβλίο απέσπασε στην Ισπανία το Βραβείο Εdebé Παιδικής και Νεανικής Λογοτεχνίας (2013) και στην Ιταλία το Κρατικό Βραβείο «Ένα βιβλίο για το Περιβάλλον» (2016), το Βραβείο Cento (2017) και το Βραβείο Strega (2017).

Στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Καλέντη.

Φέτος η Λέσχη μας “χωρίστηκε” σε δύο ομάδες, μία για τους/τις μαθητές/τριες της πρώτης, της δευτέρας, της τρίτης τάξης και μία για τα μεγαλύτερα παιδιά. Οι μικροί μας αναγνώστες ξεκίνησαν την ανάγνωση με το βιβλίο της κ. Ντίνας Μαχαιρίδη, η οποία είναι και μητέρα μαθήτριας των σχολείων μας, “Με 7 παραμύθια συντροφιά, θα σας πω όνειρα γλυκά”. Η συγγραφέας επισκέφτηκε τη λέσχη μας και συνομίλησε με τα παιδιά για το περιεχόμενο του βιβλίου της και των θεμάτων που αυτό αναδεικνύει (φιλία, ισότητα, περιβάλλον, παιχνίδι, ελεύθερος χρόνος, αποδοχή, κ.ά.).

Το επαναστατικό μυθιστόρημα του Τζάνι Ροντάρι.
Ο Κρεμμυδάκης, ένα πανέξυπνο, κατεργάρικο αγόρι που δεν αντέχει την αδικία, και ο πρίγκιπας Λεμόνης, ένας αντιπαθής, μοχθηρός και ανόητος κυβερνήτης, έρχονται αντιμέτωποι σε αυτό το σπουδαίο βιβλίο. Η σύγκρουσή τους συμβολίζει τον αγώνα για την ελευθερία ενός ολόκληρου λαού, που απαρτίζεται από κολοκύθια, πράσα, φασολάκια και όλων των ειδών τα λαχανικά. Οι καλοί, οι οποίοι ζουν καταπιεσμένοι υπακούοντας τυφλά στους παράλογους νόμους του τύραννου Λεμόνη, με καθοδηγητή τους τον Κρεμμυδάκη θα καταφέρουν να κατατροπώσουν τους κακούς χάρη στα ξεκαρδιστικά κόλπα, στις φάρσες και στα μεγαλοφυή σχέδιά τους, χωρίς να ανατρέξουν ποτέ στη βία.

Ένα συμβολικό παραμύθι όπου η κοινωνική πραγματικότητα μπλέκεται με τη φαντασία και, χάρη στο πνευματώδες χιούμορ του συγγραφέα και στην ευχάριστη πλοκή του, αγγίζει θέματα σύγχρονα και συνάμα διαχρονικά, όπως η αλληλεγγύη, η διαφορετικότητα, η φιλία, το αίσθημα της δικαιοσύνης και κυρίως της ελευθερίας.
Γιατί σκοπός του Τζάνι Ροντάρι δεν είναι να αποτυπώσει άλλη μια μάχη ανάμεσα στους καλούς και στους κακούς, αλλά να αποδείξει ότι μια δίκαιη κοινωνία είναι όχι μόνο εφικτή και επιθυμητή, αλλά και πιο ευχάριστη για όλους.

27 Οκτωβρίου 1940: θα τη θυμάται αυτή τη μέρα ο Πέτρος γιατί πέθανε το τριζόνι του. Θα τη θυμάται γιατί την επομένη ακούει τη φωνή της μητέρας του να λέει: «Σήκω… έγινε πόλεμος. Δεν ακούς τις σειρήνες;» Όταν οι Ιταλοί έφτασαν στο κατώφλι της Ελλάδας, ο Πέτρος ήταν εννιά χρονών, είχε μια χελώνα για κατοικίδιο και γνώριζε τον πόλεμο μόνο μέσα από τα βιβλία. Τώρα όμως τον βιώνει κάθε μέρα, μαζί με τους γονείς του, τον παππού του και τη μεγαλύτερη αδελφή του, την Αντιγόνη, αρχίζοντας έναν μεγάλο περίπατο – μια βόλτα στην Αθήνα της Κατοχής, στα δύσκολα εκείνα χρόνια της πείνας, των συσσιτίων, του φόβου, των διωγμών. Με οδηγό τους αγαπημένους του ήρωες από την ελληνική ιστορία και την εφηβεία προ των πυλών ο Πέτρος, με την αδελφή του και τους φίλους του, δε διστάζει να πάρει μέρος στην Αντίσταση, έχοντας πάντα για σύνθημα ένα τραγούδι: Πάντα μπροστά μας, για μια καινούρια ζωή… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το συγκεκριμένο βιβλίο, εκτός από τη διαχρονική “αξία” που έχει, επιλέχτηκε για ανάγνωση επειδή οι μαθητές/τριες των σχολείων μας θα παρακολουθήσουν την ομώνυμη παράσταση από το Κ.Θ.Β.Ε. το Μάρτιο του 2019.

• Άραγε το βιβλίο ή το θέατρο δημιουργεί πιο “έντονες” αναπαραστάσεις;

• Πώς αναπαρίσταται σκηνικά ένα λογοτεχνικό βιβλίο;

• Ποιες εικόνες του βιβλίου επιλέγονται και γιατί;

• Ο μικρός αναγνώστης πώς λειτουργεί ως θεατής στο θέατρο;

Αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα μπορεί να προκαλέσει η παρακολούθηση μιας θεατρικής παράστασης που βασίζεται σε ένα λογοτεχνικό κείμενο.

Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου: «Αμίλητη αγάπη»

Τρεις έφηβοι είναι τα κύρια πρόσωπα του νέου βιβλίου της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, που συνδέεται με προηγούμενα μυθιστορήματά της: δύο κορίτσια – η Ειρήνη, που είναι και η αφηγήτρια, η Όλγα, επιστήθια φίλη της– και ο Θέμης, δυο χρόνια μεγαλύτερός τους, μαθητής της Γ’ Λυκείου. Αχώριστη τριάδα, αλλά με διαφορετικούς χαρακτήρες και συμπεριφορά. Η Όλγα είναι από καιρό ερωτευμένη με τον Απελλή, που σπουδάζει ζωγραφική στο Παρίσι. Και η Ειρήνη, γοητευμένη από τα χαρίσματα του Θέμη, τον ερωτεύεται κι ας είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο, χτυπημένος από μια σπάνια ασθένεια που του παρέλυσε τα κάτω άκρα. Η αναπηρία δεν τον εμποδίζει να ζει μια κανονική ζωή, να παίζει μπάσκετ, να κολυμπάει και φυσικά να πηγαίνει στο σχολείο. Η Ειρήνη ωστόσο δεν εκδηλώνεται, νομίζοντας πως ο Θέμης είναι ερωτευμένος με την Όλγα.

Η συγγραφέας μάς περιγράφει τη ζωή στο σχολείο, τις συμπεριφορές μερικών νταήδων που δεν αφήνουν σε ησυχία τον μοναχικό και χοντρούλη συμμαθητή τους. Τον βρίζουν, του δίνουν καρπαζιές, τον σπρώχνουν, του βάζουν τρικλοποδιές και κάνουν τη ζωή του μαρτύριο. Ως τη στιγμή που επεμβαίνει ο Θέμης και δίνει ένα καλό μάθημα στους ψευτοπαλικαράδες.

Η κατάσταση γίνεται πιο σοβαρή όταν τα παιδιά βλέπουν, σε λίγες μέρες, στον τοίχο του σχολείου τους ζωγραφισμένο με μαύρη μπογιά έναν αγκυλωτό σταυρό και ρατσιστικά συνθήματα κατά των αναπήρων και των κατώτερων φυλών. Η παρέα δεν τρομάζει και όλο το Λύκειο γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, στις 3 Δεκεμβρίου.

Καθώς περνάει ο καιρός, ο σιωπηλός έρωτας της Ειρήνης για τον Θέμη γίνεται όλο και πιο δυνατός, ώσπου φτάνει η μέρα που ο εκείνος θα ταξιδέψει στον Καναδά για μια δύσκολη επέμβαση που αναμένεται να βελτιώσει η κατάστασή του. Και τότε έρχεται η έκπληξη!

Αγωνία, φόβος, αλλά και αισιοδοξία και ελπίδα κατέχουν όσους νοιάζονται και αγαπούν τον Θέμη. Τελικά η εξέλιξη θα είναι ευνοϊκή για την Ειρήνη και τον Θέμη, και η κοινή πορεία τους θα μας θυμίσει τη φράση του μεγάλου παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ότι «η ζωή κάθε ανθρώπου είναι παραμύθι γραμμένο με το δάχτυλο του Θεού».

Το βιβλίο είναι ένας ύμνος στη φιλία και στην αληθινή αγάπη. Η καταξιωμένη συγγραφέας, ακόμα μια φορά, μας γοήτευσε από τις πρώτες σελίδες, που πλημμυρίζουν από ανθρωπιά και ευαισθησία. Με τη γνωστή μαστοριά της κατάφερε να μας πείσει ότι «οι λέξεις είναι η γύρη στ’ άνθη των πραγμάτων», όπως λέει ο Σλοβένος συγγραφέας Μπόρις Νόβακ.

Το βιβλίο διαβάζεται απνευστί από τους εφήβους, αλλά θα το απολαύσουν και οι μεγάλοι.

Οι μικροί μαθητές της Λέσχης μας διαβάζουν και συζητούν για “Τα παραμύθια της γιαγιάς πάνε σχολείο”, ένα εκπαιδευτικό υλικό που προέκυψε από τη συνεργασία εκπαιδευτικών με το Κέντρο Πρόληψης Λάρισας.

Μέχρι τώρα διάβασαν: “Ο γεωργός και ο λύκος”, “Ο Λιόντος” και “Να σου πω για τις μοίρες”. Με αφορμή το τελευταίο δημιούργησαν το δικό τους παραμύθι, το οποίο και εικονογράφησαν. Διαβάστε το.

Ξεγελώντας τη μοίρα

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν σε ένα παλάτι μια βασίλισσα κι ένας βασιλιάς που δεν είχαν παιδιά, αλλά ήθελαν να αποκτήσουν ένα. Μια μέρα πέρασε μια κυρία ασπροφορεμένη κι άκουσε τον βασιλιά και την βασίλισσα να κλαίνε. Τους λυπήθηκε κι αποφάσισε να τους βοηθήσει. Τους είπε πως θα αποκτήσουν ένα όμορφο κορίτσι αλλά θα παντρευτεί τον πιο κακό άνθρωπο της περιοχής.

Μετά από εννιά μήνες γεννήθηκε η όμορφη Μπέλλα. Όσο μεγάλωνε η Μπέλλα γινόταν όλο και πιο όμορφη και πιο έξυπνη. Ήταν καλόκαρδη κι οι γονείς της χαίρονταν για αυτήν. Η Μπέλλα αγαπούσε πολύ τα βιβλία κι όταν μεγάλωσε έγινε μια μορφωμένη κοπέλα κι όλοι είχαν ξεχάσει τα λόγια της μοίρας.

Όταν ήρθε η ώρα να παντρευτεί, ο πατέρας της την ανάγκασε να παντρευτεί τον Ντέρεκ, ένα όμορφο αρχοντόπουλο από την διπλανή χώρα. Ο Ντέρεκ όμως ήταν δύστροπος , κακομαθημένος, εγωιστής και γκρινιάρης. Τότε θυμήθηκαν τα λόγια της λευκοφορεμένης μοίρας . Η Μπέλλα όμως δεν το έβαλε κάτω, γιατί πίστευε ότι μπορούσε να αλλάξει τον κακό Ντέρεκ με την αγάπη της και την υπομονή της. Ο Ντέρεκ μεταμορφώθηκε, αγάπησε πραγματικά την Μπέλλα κι έζησαν ευτυχισμένοι.

Λέσχη ανάγνωσης

11^ο & 21^ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου

Φεβρουάριος 2019

Αυτή είναι η ιστορία ενός παιδιού συνηθισμένου σαν όλα τα παιδιά και ξεχωριστού σαν κάθε παιδί.
Η ιστορία ενός παιδιού που μεγάλωνε φορώντας την γκρίζα θλίψη ενός δανεικού παλτού που του έπεφτε μεγάλο. Όλοι το φώναζαν Παλιόπαιδο – ίσως επειδή ήταν το πιο φτωχό και θλιμμένο απ’ όλα τα παιδιά.
Κάποια στιγμή λοιπόν αποφάσισε πως, αν σε λένε Παλιόπαιδο, πρέπει και να γίνεις.
Όμως, είσαι στ’ αλήθεια… παλιόπαιδο;
Μια ιστορία εμπνευσμένη από αληθινές ιστορίες μουσικών του El Sistema και της διεθνούς φήμης συμφωνικής ορχήστρας “Μπολιβάρ” της Βενεζουέλας.
Μια ιστορία για την πίστη στον άνθρωπο και στον ανθρωπισμό.
Μια ιστορία για τη δύναμη της τέχνης και του πολιτισμού ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)Λίγα λόγια για το El Sistema (Το Σύστημα)Χρόνια πριν, στο Καράκας, ένας μουσικός και οικονομολόγος, ο Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου, ονειρεύτηκε πως η μουσική θα μπορούσε να αλλάξει τη ζωή φτωχών και περιθωριοποιημένων παιδιών. Αποφάσισε να ζήσει το όνειρό του: το 1975, μαζί με εθελοντές δασκάλους και μια πρώτη ομάδα 11 παιδιών, φτιάχτηκε η πρώτη ορχήστρα.
Το σχέδιό του, που υιοθετήθηκε αμέσως και υποστηρίζεται έκτοτε από τις κυβερνήσεις της Βενεζουέλας, γνωστό ως El Sistema, δεν είναι μόνο ένας διαφορετικός τρόπος εκμάθησης μουσικής, αλλά ένα ισχυρό όπλο ενάντια στην παιδική και νεανική εγκληματικότητα, ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Ο σπόρος έχει σήμερα ως “καρπούς” πάνω από 150 παιδικές και νεανικές ορχήστρες – 90 από αυτές συμφωνικές. Πάνω από 500.000 παιδιά σ’ ολόκληρη τη Βενεζουέλα είναι μέλη κάποιας ορχήστρας. Όπως επίσης “καρπός” του El Sistema είναι και η Simon Bolivas Orchestra, η παγκοσμίου φήμης συμφωνική ορχήστρα της Βενεζουέλας.
Οι αρχές του El Sistema εφαρμόζονται τώρα πια σε πάνω από 50 χώρες ανά τον κόσμο. Το El Sistema είναι ένα όραμα που έγινε πράξη, βίωμα, ζωή, αποδεικνύοντας πως η μουσική… σώζει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)Η Λέσχη μας συζήτησε γύρω από το βιβλίο της Αλεξάνδρας Κλιάφα “ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΛΙΟΝΤΑΡΙΟΥ”.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ

Στη μικρή λίστα των «Λογοτεχνικών Βραβείων του Αναγνώστη 2016»
στην κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

Εποχή των παγετώνων. Οι άνθρωποι ζουν σ’ ένα περιβάλλον ιδιαίτερα εχθρικό και αντιμετωπίζουν καθημερινά σοβαρούς κινδύνους.
Η δωδεκάχρονη Αλμάρ είναι κόρη της Σίλο, της σαμάνου της φυλής. Από εκείνη διδάσκεται ένα σωρό μυστικά για τις θεραπευτικές ιδιότητες και τη χρήση των βοτάνων.
Η νεαρή κοπέλα θέλει να γίνει κυνηγός, κι ας μην το επιτρέπουν οι κανόνες της φυλής της, κι ας μην τη θέλουν στο πλευρό τους οι υπόλοιποι κυνηγοί.
Χάρη στη βοήθεια του Κίμο – ενός άντρα που είχε χάσει ολόκληρη τη φυλή του σε μια επίθεση των Άλλων, αυτών των τρομερά άγριων ανθρώπων – η Αλμάρ θα διδαχτεί τα μυστικά του κυνηγιού και του πολέμου.
Είναι όμως πραγματικά έτοιμη να πολεμήσει ακόμα και για την ίδια της τη ζωή;
Και τι συνδέει αυτό το κορίτσι με το εύρημα δύο αρχαιολόγων το 1939 μ.Χ.;

Ένα μυθιστόρημα που αποτυπώνει με ζωντάνια την ατμόσφαιρα της προϊστορικής εποχής και την καθημερινότητα των ανθρώπων της.

Η ιστορία του βιβλίου είναι εμπνευσμένη από μια πραγματική παλαιοντολογική ανακάλυψη.

ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2017-2018

Το πρώτο βιβλίο που διαβάσαμε στη Λέσχη μας ήταν το μυθιστόρημα “ΣΟΦΙΑ” της Ζωρζ Σαρή.

Το δεύτερο βιβλίο γύρω από το οποίο συζητήσαμε με τα μέλη μας ήταν “ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ” της Άλκης Ζέη.
Το τρίτο βιβλίο με το οποίο ασχοληθήκαμε ήταν το “ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ” της Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπόλου.
Την Πέμπτη 3-5-2018 στο χώρο του 6ου Γυμνασίου Ευόσμου συναντήσαμε, συνομιλήσαμε και γνωρίσαμε τη συγγραφέα.

Το βιβλίο με το οποίο κλείσαμε τη σχολική χρονιά ήταν το μυθιστόρημα της Λίτσας Ψαραύτη: “Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΗΣ ΓΟΡΓΟΝΑΣ”.